Les édifices
La glèisa de Mois
Lo Papa, sabem pas lo quau, avè mandat que bastissen duas glèisas :
una a Moïïs apèi l ’auta en Italia. L ’endreit que la glèisa saré acabada
la permèira divè recéber lo nom de Ràma. Alavetz se gahèren. A Molis,
hadèn venir las pèiras dempui de Blaia emb las gabarras. Eran descargadas
a La Marca apèi après, las carrejavan dinc à Molis per la levada hèita
pras Romèns. Mès
’quo ’s que los carreis s ’anueitavan apèi qu’i avè quitas
carretas que dispareishèn sovent.
Aquo èra lo dit qu’èra Luonard, lo mishant esperit de Baishavela, que
lisi fotè lo torn. Aqueste afar, solide, retardava l'obratge. Egal, la glèisa
èra fenida quasi, quan dus âmes, en sortens de sopar, se van veire 'ribar
un cavalèir. Eth sauta de son chivau roiflant e ditz :
—
La glèisa de Ràma es acabada e lo Papa i a tanlèu dit la messa.
Tots n ’esturen consternats be. Lo diables, que divè i istarper quauquarrés.
Totun, valà la reson per de que Molis n'a pas estât Ràma.
76
